Takk

Letin er að fara með mig.  Það er föstudagur og mig langar ekkert til að skvetta í mig.  Langar helst að yfirgefa líkama og fara sálförum.  Svífa yfir hnöttinn og lenda einhversstaðar annars staðar.  Las blogg Gísla Marteins þar sem hann bloggar um Enid Blyton og þær bækur sem hún skrifaði.  Hann spáir hvort hún verði næsta JK Rowling.  Þegar ég byrjaði að lesa þetta, þá hugsaði ég, "Ertu ekki að grínast hvað þetta er leiðinleg færsla".  Kannski les þetta einhver og hugsar hvað ég sé mikill fáviti.  En hverjum er ekki sama.  Hins vegar stendur mér alls ekki á sama um stjórnmálamenn.  Þeir ljúga og ljúga í aðdraganda kosninga og segjast ætla að berjast og áorka þessu og hinu og gera þetta og hitt ef þeir verða kosnir.  Hvernig er hægt að gera sitt besta í starfi ef einstaklingurinn er í mastersnámi í öðru landi.  Þetta hefur viðgengist og mun eflaust áfram viðgangast.  Hver veit nema Hanna Birna verði böstuð í krakkbæli á morgun, með vændiskarl sér við hlið, líkt og gerðist með Marion Barry, borgarstjóra Washington DC.  Hann sagði af sér, og var svo endurkjörinn stuttu seinna.  Flottustu stjórnmálamennirnir geta ekki verið stjórnmálamenn, því þeir eru svo trúir sannfæringu sinni að þeim er ómögulegt að halda vinnunni.  Þessir fáu flottu geta einfaldlega ekki spilað með í þessum spillingaleik því þeir vita betur.  Verst bara hvað þeir eru fáir.